Prikaz knjige „Proleće se na put sprema“, RED BOX/Buybook, 2017. Literarno putovanje praćeno poniranjem u hodnike sjećanja obično počinje pitanjima „ko sam, što sam“. Hrabrost je odvažiti se i istražiti. Izroniti iz bezindentiteskog haosa. I otkriti ljepotu svijeta u prolaznosti i nestajanju, ljepotu pogašene lampe kako je naziva Vladan Desnica. Proleće se na put sprema je roman prvenac Bojana Krivokapića, kreiran tokom njegovih dugogodišnjih putovanja po književnim rezidencijama, kopanju po uspomenama iz djetinjstva u bivšoj Jugoslaviji i traženju onih koje više nema. Cveta trešnja u planini, proleće se na put sprema, sve je isto u mom kraju, samo mene više…
Nakon knjige kratke proze Trči Lilit, zapinju demoni (2013) i zbirke poezije Žoharov let (2014), Bojan Krivokapić (1985) objavio je protekle godine prvi roman. Autor pripada generaciji odrasloj u Srbiji koja raspad Jugoslavije nije aktivno doživela, njima nisu vezivane crvene pionirske marame, kada je devedesetih počeo rat, oni su upravo učili da čitaju i pišu. Glavni junak romana i autorov alter ego, Gregor, kao dečak na TV-u gleda snimke rata, ali ne razume šta se dešava, dok stariji ne žele o tome da pričaju sa njim. Više će doznati tek kada mu novi školski drugovi postanu deca ratnih izbeglica. Proleće…
Kada otvarate korice romana „Proleće se na put sprema“ Bojana Krivokapića imate osjećaj da otvarate poklopac kartonske kutije u kojoj su pohranjene nečije porodične fotografije. Čitanje romana, čin je razgledanja ovih fotografija. Među njima je i poneki dokument, štampan pisaćom mašinom na već požutjelom papiru i par razglednica sa obale poslanih na adrese koje više ne postoje. Pred nama se ređaju sudbine uže i daljnje rodbine, priče o ljudima koji za sobom nisu ostavili istorijske podvige, građevine ili djela po kojima će ih se sjećati potomci ili njihovi savremenici. Njihovo postojanje zadržao je fiksir na fotografskom papiru (do prvog požara)…
Bojan Krivokapić je svojim polu-autobiografskim romanom prvencem „Proleće se na put sprema“ objavljenom u izdanju Red Boxa odlučio da nam otvori svoj album porodičnih fotografija. Ovaj album koji obuhvata nekoliko generacija Gregorovih predaka i rođaka ne sačinjava ona Tolstojeva porodica koja je nesrećna na svoj način. Ne. Porodica koja nam je prikazana u ovom romanu nesrećna je na, tako tipično, balkanski način. Glavni junak Gregor (kao i Krivokapić) rođen je sredinom osamdesetih godina minulog veka. Stekao je samosvesnost i moć dugotrajnog pamćenja taman kada je sazrelo vreme završetka radova na rušenju još jedne Jugoslavije u nizu. Gregorovo mlado, sedmogodišnje, telo,…
U ovom kutku ovog broja Optimista punog srca i uz podosta saborničkog ushićenja imamo zadovoljstvo da vam pažnju skrenemo na dve iznimno zanimljive knjige, koje, doduše, da se ne lažemo već na samom početku ove priče, LGBT momenat pružaju i postavljaju u drugi ili treći pripovedni plan, ali ipak na nedvojbeno značajno mesto. Premda posve drugačije i po sadržaju, i po tonu, i po književnom im rodu, ove dve knjige ponajpre govore o dve iste stvari – marginalizaciji/marginalizovanima i onima koji život doživljavaju upadljivo intenzivnije i snažnije od većine. „Kata Nesiba i komentari“ Ivana Jankovića (uz ilustracije Veljka Mihajlovića) istinska…